جلسه هفتگی درس اخلاق حضرت آیت‌الله جوادی آملی امروز (چهارشنبه) در مسجد اعظم قم به‌صورت حضوری و با حضور اقشار مختلف مردم برگزار شد. در این جلسه، ایشان به ادامه شرح حکمت ۱۴۷ نهج‌البلاغه پرداختند و گفتند: مولا امیرالمومنین در این حکمت می فرماید: «یَا کُمَیْلَ بْنَ زِیَادٍ إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ أَوْعِیَةٌ فَخَیْرُهَا أَوْعَاهَا، فَاحْفَظْ عَنِّی مَا أَقُولُ لَکَ، النَّاسُ ثَلَاثَةٌ: فَعَالِمٌ رَبَّانِیٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَی سَبِیلِ نَجَاةٍ وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ» علم، نه تنها جایی را تنگ نمی‌کند، بلکه قلب و وجود انسان را برای درک بیشتر گسترده می‌سازد.

ایشان اظهار داشتند: علم حقیقی، قلب را مشروح تر و وسیع تر می کند و لذا هیچ عالمی با عالم دیگر درگیر نیست، همان طور که هیچ قلبی با قلب دیگری درگیر نیست، این امر، اولین نشانه آب زندگانی است، اینکه فرموده اند ما آمده ایم به شما آب حیات بدهیم، آب زندگانی یعنی علمی که به ما حیات می بخشد.

حضرت آیت الله جوادی آملی با بیان اینکه حقیقت علم، شرح صدر به همراه دارد، بیان داشتند: هر جا کم ظرفیتی مشاهده شود، به این دلیل است که حقیقت علم نیست یا قلب انسان بیمار است، علم حقیقی نباید با جهل آمیخته شود، زیرا در این صورت هم جای علم را تنگ می کند، هم انسان کم ظرفیت می شود، «رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ، وَ عِلْمُهُ مَعَهُ لَا یَنْفَعُهُ»

معظم له با بیان اینکه قلب وسیع، آسیب پذیر نیست، اظهار داشتند: اگر قلب انسان سالم باشد، گنجایش بیشتری برای دریافت علم دارد و هیچ‌گاه جای کسی را تنگ نمی‌کند. اما اگر علم با جهل آمیخته شود یا قلب بیمار باشد، به فساد کشیده می‌شود.

ایشان با بیان اینکه دل انسان می تواند او را فرشته کند، اظهار داشتند: باید تلاش کنیم «عالم ربانی» شویم، ائمه اطهار(ع) هم علمشان خالص محض است هم قلبشان خالص محض، این دین می خواهد که ما شاگرد آنها باشیم یعنی نه تنها فقط دستورات دینی را برای رفتن بهشت یا نرفتن جهنم انجام دهیم، بلکه به مقامی برسیم که فرشته شویم و پاک گردیم. همانطور که خداوند درباره اهلبیت می فرماید من اراده کرده ام که شما مطهر باشید ﴿إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا﴾ نهایت طهارت در اهلبیت عصمت و طهارت هست، هر چند مردم عادی به آن مقام والا نمی رسند لذا پیامبر می فرماید مسجد، برای این نیست که جهنم نروید و بهشت بروید، بلکه برای این است که پاک بشوید ﴿فِیهِ رِجَالٌ یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ﴾ اگر کسی گفت من میخواهم پاک بشوم، یعنی سلسله پیشوایانی دارم که مطهر هستند و من شاگرد آنها هستم و اراده کرده ام که من نیز مطهر شوم.

حضرت آیت الله جوادی آملی در ادامه به ذکر خاطره ای از دوران دفاع مقدس پرداختند و اظهار داشتند: ما عزیزانی داشتیم که در زمستان سرد کردستان، برای حفظ سنگرهای خود آنقدر مقاومت کردند و ماندند تا از سرما یخ زدند و به این شکل به شهادت رسیدند! وقتی پیکر اینها را آوردند در مسجد اعظم قم، ما معمولا در مجلس ترحیم قرآن و فاتحه میخوانیم و تا آخر فرصت نشستن نیست، اما آن شب تا آخر مجلس نشستم و گریه کردم نه برای ثواب، بلکه گریه خجالت! این جوانی که اینگونه برای دفاع از دین و وطن به شهادت می رسد، اینها عالم ربانی نیستند؟ پس می شود کسی در حوزه نباشد ولی عالم ربانی باشد، اینها هستند که فرشته ها به سراغ آنها می آیند و سلام عرض می کنند.

ایشان در پایان اظهار داشتند: مسجد و حوزه و دانشگاه برای این است که انسان طاهر و عالم ربانی شود، طیب و طاهر شود و این خیلی بالاتر از عدالت است.